Donderdag 7 augustus

We hebben de rugzakken bij de caravan ingepakt,
caravan en bus opgeruimd en om 12:35 waren we op het vliegveld van Kiruna. Hier hebben we de bus en caravan geparkeerd bij langparkeren. Vervolgens hebben we hier Eirik en Mona opgewacht. We zijn gezamenlijk naar Camp Ripan gegaan en daar hebben we ingecheckt.
In de gymzaal van de school hebben we onze hikingpassen, eten voor 3 dagen en gas opgehaald.
Nadat we Eirik en Mona op de camping terug hadden gevonden, moesten we de tentjes in de regen opzetten.
’s Avonds zijn we samen met Eirik en Mona gaan uiteten.

Vrijdag 8 augustus

Vroeg op, de wekker stond om 5 uur, maar ik was er om 4:50 al uit. Vaak wakker geweest omdat ik bang was me te verslapen. Opgestaan, kinderen wakker gemaakt, aangekleed, tentjes opgeruimd en rugzakken ingepakt.
Om 630 waren we bij de bus en rond acht uur waren we in Nikkaluokta bij de start. Hier heeft Andreas Karlsson ons nog geïnterviewd voor de camera. Er was eveneens een journalist van ‘Trekking&Hiking’ die ook een foto van ons maakte.
Andreas Cederlund gaf nog een toespraak voor afgaand aan de start.
Het weer werd al snel warmer en om 9:00 gingen we van start.
In het begin was eigenlijk één lange sliert van mensen, die pas later uitwaaierde.
Bij ‘Lap Dånalds’ hebben we 2 broodje rendierhamburgers gehaald, erg lekker. Ruben en Ezra hebben hier in het meer nog even gezwommen.
Om 18:12 waren we bij Fjallstation Kebnekaise, waar Mikael Kalmenborg ons ‘inklokte’.
Nadat we nog gepauzeerd hadden zijn we nog een paar km doorgelopen tot Ruben een mooie kampeerplekje voor de ‘meute’ vond. Hier hebben we de tentjes en de tarp opgezet.
Later kwamen Eirik en Mona ook bij ons. Voordat de kinderen naar bed gingen/moesten hebben we het kampvuur al aangemaakt. Nadat we de kinderen naar bed hadden gebracht hebben we om het kampvuur gegeten en gezellig gekletst.
Later kwam Sebastiaan,een slecht voorbereide Duitser, ook bij ons. Zijn brander paste niet op de primus gasblikjes. Om eten te kunnen koken heeft hij onze brander geleend.

Zaterdag 9 augustus

Om 6:30 opgestaan.
Het afbreken en inpakken duurde te lang waardoor uiteindelijk pas om 8:15 begonnen met lopen.
Nadat we bij checkpoint Singli ingeklokt hadden, kregen we een broodje suovas. Onze kinderen hadden hier vier rendier geweien van een vrouw gekregen.
Nadat we deze dag 22,2 km hadden gelopen zijn we gaan kamperen.
Vandaag was het opnieuw mooi weer, maar gelukkig iets koeler.
Alin had een geïnfecteerde muggensteek op haar dijbeen waar ze ‘raar’ en koortsig van was. Ze zat er door en de laatste km heb ik haar rugzak gedragen. Ze is met de kinderen op bed gegaan. Vervolgens heb ik met de punt van een steriel gemaakt mes het ‘roofje’ verwijderd. In de hoop dat het pus weg zou lopen, maar dat gebeurde niet.
Ik was bang dat ze echt ziek zou worden en maakte me daar zorgen over.

Zondag 10 augustus

Om 6 uur opgestaan en met Alin gaat het gelukkig weer stukken beter. Op de gevoelige plek op haar dijbeen na, was er weinig meer aan de hand. Om 7:15 gestart met lopen.
Eerst 7 km gelopen tot aan checkpoint Salka. Daar ontbeten en nieuw eten gehaald. De jongens waren wat vooruit gelopen en hadden alvast flink ingeslagen, veel te veel. De maaltijden toch maar even onder ouderlijk toezicht uitgelegd op de rugzakken. Ze hadden slechts een tiental maaltijden te veel.
Vervolgens zijn we de Tjactapas opgelopen. De klim viel ons erg mee. Beduidend korter en minder stijl dan de Skuleberget bij de Hoga Kusten Hike, die we vorig jaar in de zomer hadden gedaan.
Op de ‘top’ heeft Alin nog even een geocash gedaan.
In de hut, na de klim, geluncht. Het weer was goed, maar er stond wel een harde koude wind
Bij checkpoint Tjakta kregen we thee met cake. Vervolgens zijn we nog 5 km doorgelopen. Toen we om 21:15 stopten met lopen hadden we 27,5 km afgelegd.
Daar hebben we de tentjes opgezet. De kinderen getrakteerd op chokolade mousse en een warme maaltijd.
Ruben en Job zijn nog even rendier geweien gaan zoeken.

Maandag 11 augustus

Opnieuw om 6 uur opgestaan en om 7:20 begonnen met lopen.
Na circa 2 km stonden er veel meer tentjes en ‘Candyman’ stond daar ook. Hij had dat gister ook al wel gezegd, maar gisteravond konden de jongens niet meer verder.
Rond tien uur waren we bij checkpoint Alesjaure. Hier hebben we ontbeten en nieuw eten meegenomen.
Andreas Cederlund heeft een praatje met me gemaakt, vlak voordat hij door de helikopter werd opgehaald.
Vlak na de checkpoint vond Ruben een rendiershedel, maar die had iemand al op een paal gelegd.
In het meer nog even snel gepoedeld.
De Candyman adviseerde ons om een halve km voor checkpoint Kieron te overnachten. Dit was een plek boven de boomgrens met een erg mooi uitzicht en door de aanwezige wind heb je hier weinig last van muggen.
Maar omdat ze bij checkpoint Kieron pannekoeken serveren willen de kinderen vanzelfsprekend doorlopen.
Volwassenen kregen vier per persoon, voor de kinderen was het onbeperkt.
Ze hebben er van gesmuld.
Sofia was hier ook en het was leuk om haar weer even te ontmoeten.
’s Avonds was er een kampvuur waar we gezellig hebben zitten kletsen.

Dinsdag 12 augustus

Er was vannacht een buitje geweest.
Om 6:30 opgestaan en de kinderen zijn pannenkoeken gaan halen voor het ontbijt.
Ondertussen hebben wij de tentjes afgebroken en zo veel mogelijk weer ingepakt. Nadat we klaar waren hebben we ook ontbeten.
Rond acht uur vertrokken we weer, op naar de finish! Het was nog maar 17 km en dat deed wat met onze mindsetting. De kilometers kropen maar voorbij.
Zo’n drie km voor de finish begon het zachtjes te regenen. Een km verder toch maar de regenkleding aangedaan.
We zijn hand in hand naar de finish gelopen en wat kregen we een applaus! Ongelofelijk, de mensen die buiten stonden, maar ook de mensen die in de Trekkers Inn waren kwamen al klappend en fluitend naar buiten. Het was emotioneel. Zo trots, blij en opgelucht.
De groep Zuid Koreanen verdrongen zich om foto’s te kunnen maken.
Volgens de gps hebben we 115,9 km gelopen en we hebben er 101 uur en 45 minuten over gedaan. Waarvan we 34,51 uur echt gelopen hebben. We hadden een gemiddelde loopsnelheid van 3,3 km/u. De totaal gemiddelde snelheid incl pauzes, maar zonder avond/nachtrust was 2,0 km/u.
Andreas Karlsson kwam een praatje met ons maken. En Andreas Cederlund nodigde ons uit voor zijn toespraak in de Trekkers Inn en voor de jubileumtaart. Ook werden we alvast uitgenodigd voor vanavond.
Ezra kreeg, als jongste hiker, het eerste stukje van de taart.
Tijdens het taart eten hebben we nog even met Johan Skullman gepraat. Hij gaf de jongens nog een high five. Ezra kreeg nog een knuffel.
Daarna ben ik, in de regen, de tentjes gaan opzetten.
Toen dat stond ben ik terug gegaan naar de Trekkers Inn. David en ik hebben daar nog een heerlijk broodje Suovas gegeten.
Een Nederlandse jongen van begin twintig zat in de launsh van het hotel, moe en uitgeput. Toen hij Ezra zag lopen viel zijn mond eigenlijk open van verbazing. Vol ongeloof vroeg hij of Ezra de Classic ook had gelopen. Een vol trotse en enthousiaste ‘ja’ vloog om z’n oren.
We mochten op de hotelkamer van Eirik en Mona gaan douchen.
Tijdens het douchen moest Job overgeven van vermoeidheid.
Terug ik de Trekkers Inn werd Ruben ook niet lekker. Ze wouden zo graag naar bed, Ruben huilde van vermoeidheid. Job hing bij Alin op schoot en Ruben lag op een bankje.
Ze hadden lange filmverslag van de Fjällräven Polar 2014 ook laten zien. Weer zo’n kippenvel momentje. Ezra vond het zo mooi dat hij de hele tijd op mijn schouders wou zitten zodat hij het goed kon zien.
Met hangen en wurgen hebben ze tot negen uur gewacht.
Eindelijk nam Sofia Jugård het woord en uiteindelijk werden er tien kinderen naar voren geroepen onder een enorm applaus. Voor hun prestatie kregen ze nog een FR rugzakje. Hierna konden ze eindelijk naar bed.
Rond tien uur zijn wij ook gegaan. Zodat we voor de terugreis nog een goede nachtrust konden pakken.
Om twaalf uur midden in de nacht gaf Ruben in de tent flink over. Zomaar, uit het niets.
Twee uur ben ik bezig geweest om het weer schoon te maken.

Woensdag 13 augustus

Om 10:30 namen we, samen met Eirik en Mona, de bus terug naar Kiruna AirPort.
Het duurde maar even en Kob en Ezra vielen in slaap.
Nadat we Eirik en Mona op het vliegveld hebben uitgezwaaid, zijn we naar onze bus gelopen. Nog even de rugzakken opbergen en dan rijden maar.
Op naar de Ica om brood, melk en avondeten te kopen. De jongens mochten van hus gespaarde ‘statiegeld blikjes’ snoep kopen. Tja, tussen al dat lekkers valt het kiezen niet mee. Klaar?
Op naar huis dan en zo vertrokken we vanuit Kiruna aan de terugreis.
Na een uur rijden sloeg de vermoeidheid toe. Bij Gällivare zijn we gestopt, doorrijden is niet verantwoord. Vroeg naar bed en morgen fris verder.

Donderdag 14 augustus

Rond zeven uur opgestaan met de Naturkompaniet in Övik als doel, waar we rond vijf uur aankwamen.
Toen we klaar waren zijn we nog even doorgereden naar Docksta, waar we gingen overnachten.